Εποχιακό σημείωμα: Ουαί υμίν Γραμματείς και Φαρισαίοι Υποκριτές !

Θυμήθηκαν οι «αρμόδιοι» ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα χουλιγκανισμού στην Κύπρο. Ο καινούργιος πρόεδρος κάλεσε σύσκεψη «παραγόντων». Όλους αυτούς τους βάζουμε σε εισαγωγικά διότι υπάρχει λόγος. Και ο λόγος είναι ότι αρνούμαστε να ακολουθήσουμε την ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ τους. Οι ίδιοι δεν είναι που αποτελούν τα πολιτικά και κομματικά λόμπι που βολεύονται με τον φανατισμό των ψηφοφόρων-πελατών τους;

Ο Ομονοιάτης Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει πάει ποτέ του σε γήπεδο να δει τα αίσχη των οπαδών της ομάδας του; Η κτητική αντωνυμία εδώ έχει διπλή σημασία: Διότι η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι σάρκα από την σάρκα του ΑΚΕΛ. Ας δεκτούμε ότι οι κεφαλές του Τσε και του Λένιν και του Στάλιν και τα σύμβολα της 17Ν δεν ενοχλούν τον κ. Χριστόφια έστω και αν δεν έχουν σχέση με τον αθλητισμό. Τα υπόλοιπα όμως; Τί ακριβώς έχει κάνει ο κύριος Χριστόφιας (και η υπόλοιπη ΑΚΕΛΙΚΗ ηγεσία όπως και το ΔΣ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ) για να σταματήσει το κάψιμο Ελληνικών σημαιών, τα αντεθνικά και υβριστικά και ρατσιστικά συνθήματα κλπ των δικών του ψηφοφόρων και να ΑΠΟΜΟΝΩΣΕΙ την (τάχατες) «μικρή μειοψηφία ανεγκέφαλων»; Να υποθέσουμε ότι δεν μπορούν να τους ελέγξουν ή να υποθέσουμε κάτι άλλο;

Δώστε μας μια απάντηση τέλοσπάντων.

Από την αντίπερα όχθη, τις ίδιες «ανησυχίες» εκφράζει και το ΔΗΣΥ. Και ρωτούμε: Δεν είναι οι δικοί τους ψηφοφόροι-πελάτες που σέρνουν στα γήπεδα τις σβάστικες και τα Χιτλερικά συνθήματα; Τί έχει κάνει το ΔΗΣΥ όπως επίσης και τα (τάχατες) αθλητικά σωματεία ΑΠΟΕΛ και ΑΠΟΛΛΩΝ για να σταματήσουν και να ΑΠΟΜΟΝΩΣΟΥΝ τις «μειοψηφίες» για τις οποίες τώρα κόπτονται;

Συνυπεύθυνα επίσης είναι και τα κομματο-κρατούμενα Λευκωσιάτικα ΜΜΕ τα οποία παρουσιάζουν μισές αλήθειες κατά πως βολεύει. Και ενώ τα επεισόδια στο ΑΠΟΕΛ-ΟΜΟΝΟΙΑ πάντα «έμπαιναν κάτω από το χαλί» για να μπορούν τα ΜΜΕ να παρουσιάζουν την πρωτεύουσα ως «πολιτισμένη και ευρωπαική πόλη του 21^ου αιώνα» και «υπεράνω από επαρχιακές συνήθειες» αλλά και να δείχνουν ότι ο χουλιγκανισμός είναι αποκλειστικό φαινόμενο των «επαρχιακών πόλεων» (δακτυλοδείχνοντας σχεδόν μόνιμα την Λεμεσό), η επέκταση των επεισοδίων εκτός γηπέδων (με πιο πρόσφατο παράδειγμα σοβαρό τραυματισμό σε επισόδεια έξω από το οίκημα του ΑΠΟΕΛ) αφήνει τα ΜΜΕ αδύναμα να αποκρύβουν τις πραγματικότητες.

Για τον χουλιγκανισμό στην κοινωνία θεωρούμε υπέθυνα τα πολιτικά-κομματικά και βιομηχανικά λόμπι που έχουν καταντήσει την χώρα σε ένα τεράστιο πολεμικό πεδίο για εξυπηρέτηση δικών τους συμφερόντων. Αρχικά ποδοσφαιροποιήθηκε η πολιτική ζωή. Στη συνέχεια χουλιγκανοποιήθηκε ο αθλητισμός. Τα μεγάλα κόμματα ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ τρίβουν τα χέρια τους ενώσο βλέπουν τους οπαδούς τους όλων των ηλικιών να βγάζουν τα μάτια ο ένας του άλλου στο όνομα ενός Ελληνικού εμφύλιου που ενώ δεν επεκτάθηκε στην Κύπρο την δεκαετία του ’40, τον φέραμε ετεροχρονισμένα και υπό κάλυψη για να κρατά τις μάζες σε λήθαργο.

Συνυπεύθυνο επίσης θεωρούμε και το κράτος. Η μεν νομοθετική εξουσία περιορίζεται σε δηλώσεις εντυπωσιαμού ατα ΜΜΕ και ατέρμωνες συνεδρίες. Η δε δικαστική εξουσία (τα κατορθώματα της οποίας βλέπουμε πολύ συχνά με τις αστείες ποινές και τις αθωώσεις εμπόρων ναρκωτικών, σωματέμπορων και διάφορων άλλων κοινών εγκληματιών) φαίνεται ανίκανη να λειτουργήσει.

Όλα αυτά μας ανησυχούν και μας προβληματίζουν, αλλά τίποτε από όλα αυτά δεν μας εκπλήττει. Σε μια χώρα που ολόκληρο το κράτος διορίζεται με μέσο, όπως δικηγόροι της νομικής υπηρεσίας, δικαστές, μέλη επιτροπών, διαιτητές, ΚΟΑ, ΚΟΠ, ΚΟΚ, σε μια χώρα που ό,τι δηλώσεις είσαι, που οι αποτυχημένοι όλων των κλάδων καταλήγουν να παριστάνουν τους δημοσιογράφους, σε μια χώρα που τα μεγαλοδημοσιογραφικά λόμπι ασκούν μέχρι και την εξωτερική πολιτική, είναι μάλλον ΜΑΤΑΙΟΠΟΝΙΑ (ίσως και ρομαντισμός) να περιμένουμε ότι μπορεί να λειτουργήσει κράτος.