Πέρασαν 48 ώρες από την ώρα που τέλειωσε το παιχνίδι με την Ανόρθωση και τα νεύρα των περισσότερων ΑΕΛιστών είναι ακόμα τεντωμένα. Δεν μας πείραξε τόσο η ήττα αλλά ο τρόπος με τον οποίο χάσαμε. Και ο τρόπος αυτός φέρει το όνομα Αντρέας Μιχαηλίδης.
Οι παίκτες μας έκαναν το καθήκον τους. Πίστεψαν στην νίκη και πάλεψαν το παιχνίδι μέχρι το τέλος. Για να είμαστε πιο δίκαιοι, η ομάδα έκανε την καλύτερη εμφάνιση των τελευταίων χρόνων στο Αντώνης Παπαδόπουλος. Αν και βρεθήκαμε πίσω στο σκορ, οι παίκτες μας είχαν τα ψυχικά αποθέματα να ισοφαρίσουν, έστω και αν απέναντι τους είχαν την πρωταθλήτρια Ανόρθωση η οποία είχε για δωδέκατο παίκτη τον γνωστό διαιτητή Μίκυ Μάους.
Δυστυχώς όμως, για ακόμα μια φορά στην φετινή περίοδο, την υπερπροσπάθεια των παικτών ήρθε να γκρεμίσει ο πάγκος με τις λανθασμένες και αψυχολόγητες αλλαγές και οδηγίες. Αλλαγές για τις οποίες ο προπονητής της Ανόρθωσης παρέλειψε να μας ευχαριστήσει στην διάρκεια της δημοσιογραφικής διάσκεψης, σε αντίθεση με τον δικό μας προπονητή που μόνο υπόκλιση δεν έκανε στους ανθρώπους της Ανόρθωσης.
Δεν είμαστε υπέρ της αλλαγής προπονητή αυτή την δεδομένη στιγμή, αλλά από την άλλη, κάποιος θα πρέπει να βρεθεί που να μπορεί να διαχειριστεί αυτό το υλικό που διαθέτουμε. Και η ομάδα μας αυτή την στιγμή διαθέτει το καλύτερο υλικό των τελευταίων χρόνων.
Ας αποδείξουν στον πάγκο ότι αγωνιούν όσο και ο μέσος ΑΕΛίστας φίλαθλος και ας δώσουν την ευκαιρία στην ομάδα να τρίξει τα δόντια της. Και για να τρίξει τα δόντια της ομάδα, δεν θα το πετύχει με την βοήθεια της Παναγίας ή κάποιου αγίου, αλλά με την ουσιαστική βοήθεια και διαχείριση εκ μέρους της τεχνικής ηγεσίας, και πιο συγκεκριμένα, του αρχηγού της, του Αντρέα Μιχαηλίδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου