Σήμερα ο ΑΕΛίστας είναι χαρούμενος αλλά συνάμα και λυπημένος. Το πρόσωπο που έδειξε η ομάδα στο χθεσινό παιχνίδι είχαμε να το δούμε μήνες. Πάθος, πείσμα και τσαμπουκάς μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του παιχνιδιού, ήταν τα κυρίαρχα στοιχεία της ομάδα μας χθες, στοιχεία τα οποία έφεραν και την νίκη, έστω και αν η ομάδα αγωνιζόταν για 25 λεπτά με δέκα παίκτες. Για πρώτη φορά επίσης, ο κόσμος εκτίμησε την βοήθεια του πάγκου. Για πρώτη φορά έγιναν σωστές αλλαγές σε σωστά χρονικά σημεία.
Χαρούμενος λοιπόν ο ΑΕΛίστας για την χθεσινή εμφάνιση, αλλά λυπημένος για όλους αυτούς τους βαθμούς που χάθηκαν τζάμπα, αφού μέχρι τώρα για κάποιο άγνωστο λόγο ούτε οι παίκτες αλλά ούτε και ο προπονητής αντιμετώπισαν τους προηγούμενους αγώνες με τον ίδιο τρόπο.
Απόλυτα δικαιολογημένη λοιπόν η μέχρι τώρα κριτική του ΑΕΛίστα και θα είναι απόλυτα δικαιολογημένη και πάλι αν η ομάδα δεν συνεχίσει από εδώ που τέλειωσε στο παιχνίδι του Σαββάτου.
Αναμένουμε λοιπόν ότι από τώρα και στο εξής τόσο οι παίκτες μας όσο και ο προπονητής θα αντιμετωπίζουν όλους τους αγώνες με τον ίδιο τρόπο που αντιμετώπισαν το παιχνίδι του Σαββάτου. Ο κόσμος της ΑΕΛ ξέρει να εκτιμά και θα χειροκροτήσει την προσπάθεια, έστω και αν στο τέλος της ημέρα το αποτέλεσμα ενός αγώνα είναι αρνητικό. Το σίγουρο όμως είναι ότι με όταν έχεις πάθος, πείσμα και τσαμπουκά, έχεις περισσότερες πιθανότητες να νικήσεις παρά να χάσεις ένα παιχνίδι.
Keyser Soze
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου